Mehmet Erdem - Kadınım

 Eşyalar toplanmış seninle birlikte
 Anılar saçılmış odaya her yere
 Sevdiğim o koku yok artık bu evde
 Sen kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
 Ne olur terk etme yalnızlık çok acı
 Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
 Sen kadınım, hatırla o günü karşıki sokakta
 Seni öptüğümü ilk defa hayatta
 Kollarımda benim ilkbahar sabahım
 Sen, sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık
 O ılık aydınlık yuvamız soğumuş
 Geceler bitmiyor ağlıyorum artık
 Sen kadınım, eşyalar toplanmış seninle birlikte
 Anılar saçılmış odaya her yere
 Sevdiğim o koku yok artık bu evde
 Sen, masamız köşede öylece duruyor
 Bardaklar boşalmış her biri bir yerde
 Sanki hepsi hasret senin nefesine
 Sen kadınım, bana bıraktığın bütün bu hayatın
 Yaşanan aşkların değeri yok artık
 Ben sensiz olamam artık anlıyorum
 Sen, şimdi çok yalnızım
 Ne olur kal benimle o kapıyı kapat
 Elini ver bana dışarda yalnız
 Yalnız üşüyorum, sen kadınım